Witkiewicz w swojej prozie jest, jak człowiek obok. Ciekawi nas, na co taki twórca zwracał uwagę, co dostrzegał, bo opisuje się zwykle rzeczy, które są nam bliskie, które nas fascynują, które nas uwodzą. „Był upał. Słońce popołudniowe topiło się w białym blasku, zalewając pożogą promieni drżących, srebrno-szarych połamane dachy i strzeliste szczyty wież, których cienie…