Wall Street miejsce, w którym na stałe zadomowiła się Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych. Na tej ulicy pracują głównie instytucje finansowe. Pytałam o nią znajomych przebywających w Nowym Jorku, ale oni mówili o fajniejszych rzeczach. Ulica finansjery jest szara, wąska i pełna wieżowców. Nie można tam dojechać, dlatego pracownicy tych instytucjiCzytaj dalej
Ale o co chodzi…? Jeśli prześledzi się teraz (nawet pobieżnie) facebook, bogosferę i włączy radio, okaże się, że Święta to prezenty, ale nie dość, że prezenty to prezenty nieudane, a skoro nieudane to pojawia się pytanie, co z takimi nieudanymi robić. Wszyscy tylko o jednym Co też z tymi nieudanymiCzytaj dalej
Życzymy zdrowych, wesołych i pełnych miłości Świąt Bożego Narodzenia oraz Szczęśliwego Nowego Roku 🙂 Oby nie był gorszy od tego, który się kończy. Zaśpiewajmy!Czytaj dalej
Kim jest Snoke? To ten zły w Gwiezdnych Wojnach i niby powinien być Sithem, ale raczej nie jest. Jedna z podstawowych zasad Sitha to szacunek do ucznia. Pamiętajmy, że Sithowie zabijali swoich mistrzów, kiedy uznali, że są na tyle silni. Jeżeli taki uczeń się przeliczył to ginął. Zasada dwóch WymyśliłCzytaj dalej
Autorka „Przeminęło z wiatrem” Margaret Mitchell zmarła nagle potrącona przez auto. Aż żal, że nie napisała niczego więcej. Swoją powieść pisała dziesięć lat. Dzisiaj wydaje się to nie do pomyślenia. W momencie, kiedy autor oddaje skończone dzieło do druku, wydawnictwo wymaga, żeby kolejną powieść miał już napisaną przynajmniej do połowy.Czytaj dalej
Baśnie niczym lustra „Porzucenie domu nie jest wynikiem jego destrukcyjnego charakteru, lecz splotu okoliczności, których przyczyny ustają, bohater ma gdzie wrócić, ma jak się odnaleźć; powraca wówczas do reprezentowanych przez dom wartości, jak i do osób. (…) porzucenie domu jest koniecznością i nie na tym polega dramat człowieka, że trzebaCzytaj dalej
Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem, Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie, Powiada przewiązując pomidory: Innego końca świata nie będzie, Innego końca świata nie będzie. [Cz. Miłosz, Piosenka o końcu świata”] Świat jest jeden, a mimo to każdego dnia dla wielu osób się kończy, nie tenCzytaj dalej
To biograficzna opowieść duńskiej pisarki Amélie Nothomb. Sam tytuł jest bardzo ciekawy, a połączenie w parę tych dwóch niby obcych sobie słów tworzy interesujące przesłanie. Autorka opowiada o bolesnym dorastaniu, o zmianach zachodzących w ciele, ale także w psychice. Nothomb jako córka dyplomaty urodziła się w Japonii, mieszkała w Chinach,Czytaj dalej
No i chciałoby się, naprawdę chciałoby się zaniechać wszystkiego, bo po co? Żeby Cię ktoś opluwał, wyżywał się na Tobie, bo inaczej myślisz niż on i nie chcesz przed nim czapkować. Chciałoby się zaniechać Jednak, dlaczego pozwolić, żeby jeden ktoś przekreślał wszystkie Twoje plany? Dlaczego pozwolić, żeby to on, zły,Czytaj dalej
„Nic nie zmienia się w krajobrazie, gdy jedne udręki zastępuje się innymi” [D. Bitner „Wciąż jesień” s.7]. Żyjemy by pozostawić po sobie jakiś ślad, nawet jeśli tych śladów pozostawiać nie chcemy, i tak coś zostaje. Jakieś otarcie na meblu, na gałce od szuflady, szczelina w wysłużonych drzwiach, dziura w spodniach,Czytaj dalej
Obraz pochodzi ze strony Padają słowa: malowany welon i co? Jakie Państwo macie pierwsze skojarzenie? Nasze jest bardzo pozytywne. Zaraz widzimy obrazek wiejskiego wesela, takiego z czasów Reymonta, z czasów lasowiackich (mamy ich w korzeniach), kiedy welon panny młodej tworzyło białe płótno. Malowane mogło być w kwiaty, jeżeli iść za
Bruno Schulz był samoukiem. Nie wybierał sobie tematyki, to tematyka wybierała jego. W większości jego prace miały kontekst erotyczny. Dominującą barwą była czerń. Czerń farby drukarskiej, chaosu sprzed stworzenia świata, jak i czerń moralna podpatrzona wśród współczesnych ludzi, ale i zaobserwowana u siebie samego. Była to sztuka nie-osobista, a
„I pytał dzieci o rzeczy niegodne, a pacholęta odpowiadały mu, przymilając się, albowiem miał u siodła kosze z chlebem (…) a były głodne” Anhelli J. Słowacki. Anhelli przemierza Syberię z Szamanem i spotykają obóz polskich dzieci. Pośród gromadki wygłodniałych dzieci siedzi na koniu pop. Zwierze objuczone jest koszami pełnymi chleba.
Obraz: „Pogoń”, Józef Brandt. „Anhelli” J. Słowackiego to poemat stylizowany na biblijną przypowieść, a napisany w 1838 roku. Pan Wojciech Jóźwiak nazwał go myślowym eksperymentem. Ciekawy artykuł, warto przeczytać. Poemat odczytywany jest jako pesymistyczna prognoza polskiej emigracji i walk o niepodległość Polski. Tytułowy Anhelli zostaje wybrany przez Szamana
Tytułowy obraz to: Zniszczenie Sodomy i Gomory, John Martin, 1832. W Starym Testamencie ogień oczyszcza i niesie zagładę. Dopiero w Nowym Testamencie pojawia się jako piekielny, karzący grzeszników. Te dwie interpretacje ognia – pożaru nawzajem siebie nie wykluczają i są bliskie pisarzom, którzy swoje teksty opierali na ich symbolice.
Starożytni Egipcjanie śledzili kolory słońca. To w jaki sposób zabarwione były jego promienie stanowiło dla nich znak. Wierzono, że kolor promieni pochodzi od Boga i przekazuje człowiekowi informację, ustawia go we wszechświecie, pozwala poznać swoją rolę. Teolodzy przypisywali tej barwie znaczenie pozytywne, bo kojarzyła się
Najnowsze komentarze